W świecie pełnym automatyzmów i przytłaczających bodźców bardzo łatwo jest „zasnąć” i pozwolić, by życie po prostu się działo. Technika warkocza zamiaru, zaczerpnięta z nauk Vadima Zelanda, uczy nas, jak się przebudzić, odzyskać kontrolę nad własną uwagą i świadomie tworzyć rzeczywistość, której pragniemy. Kluczem są algorytmy przebudzenia i podświetlenia kadru.
Dlaczego warto pracować z algorytmami?
Algorytmy są niczym kotwice uważności. Pomagają nam wyrwać się z automatycznych scenariuszy, w których często działamy bezrefleksyjnie. Kiedy je stosujesz:
- Odłączasz się od „filmu” odgrywanego przez rzeczywistość.
- Ożywiasz każdy moment i odzyskujesz kontrolę nad własną energią.
- Tworzysz pożyteczne nawyki, które wspierają Twoje intencje.
Algorytm przebudzenia
Przebudzenie to pierwszy krok do świadomego życia. To moment, w którym łapiesz się na „tu i teraz”. Jak to zrobić?
Jak przebudzić się?
- Gdy coś się wydarzy – odgłos, ruch, czyjaś uwaga skierowana na Ciebie.
- Zanim coś zrobisz – gdy masz zamiar podjąć działanie.
Co robisz wtedy?
- Ustaw uwagę w centrum świadomości – w punkcie pomiędzy tym, co dzieje się na zewnątrz, a tym, co czujesz wewnątrz.
- Powiedz sobie: „Widzę siebie i widzę rzeczywistość.”
- Obserwuj siebie w otaczającym Cię świecie – tak, jakbyś była zarówno uczestniczką, jak i obserwatorką wydarzeń.
Wewnętrzne aktywatory przebudzenia:
- Rozmowa z kimś.
- Jakiś dźwięk lub ruch w otoczeniu.
Zewnętrzne aktywatory przebudzenia:
- Moment przed podjęciem działania – zanim coś zrobisz, świadomie przebudź się.
Przykład: Wychodzisz z domu. Zamiast automatycznie złapać za klamkę, zatrzymaj się na moment, przebudź się, ustaw swoją uwagę i powiedz sobie: „Widzę siebie i widzę rzeczywistość.”
Algorytm podświetlenia kadru
Podświetlenie kadru to świadome „zaznaczenie” chwili, w której jesteś. Pozwala Ci to nie tylko zatrzymać się, ale także nadać rzeczywistości intencję.
Jak podświetlić kadr?
- Złap się na jednym z aktywatorów (wewnętrznym lub zewnętrznym).
- Przebudź się: „Widzę siebie i widzę rzeczywistość.”
- Aktywuj „warkocz zamiaru” – poczuj energię zamiaru i zadaj rzeczywistość. To moment, w którym wizualizujesz lub wyrażasz swoją intencję.
- Opuść uwagę z warkocza i pozwól rzeczywistości się zadziać.
Jeśli sytuacja jest dla Ciebie ważna, powtórz podświetlenie kilka razy – tak, by energia zamiaru została wzmocniona.
Śledzenie nadchodzącego kadru
Nasze życie składa się z nieskończonej liczby „kadrów” – momentów, które układają się w scenariusz. Świadome śledzenie nadchodzących kadrów pozwala Ci przygotować się na to, co ma nadejść, i skierować rzeczywistość na pożądane tory.
Trzy aktywatory nadchodzącego kadru:
- Oczekiwanie – gdy czekasz na coś, nie wpadaj w nadzieję. Zamiast tego zadaj rzeczywistość.
- Zamiar – zanim zaczniesz działać, podświetl kadr i nadaj mu intencję.
- Problemy – gdy pojawia się problem, nie koncentruj się na lęku. Zadaj rzeczywistość i skieruj uwagę na rozwiązanie.
Technika „warkocza zamiaru” w praktyce
Praca z warkoczem zamiaru to ćwiczenie metasiły – zdolności do tworzenia rzeczywistości poprzez energię intencji. Nie musisz walczyć ani działać z wysiłkiem. Spokojnie i świadomie wprowadzasz swoją intencję w życie, podświetlając kadr wizualnie lub w myślach.
Przykład praktyki:
Masz ważne spotkanie, które budzi Twój stres. Zanim wejdziesz do sali:
- Przebudź się: „Widzę siebie i widzę rzeczywistość.”
- Aktywuj warkocz zamiaru: poczuj intencję – spokój, pewność siebie, sukces.
- Powiedz sobie, czego oczekujesz od tego kadru: „To spotkanie przebiegnie pomyślnie, czuję się spokojna i kompetentna.”
świadome tworzenie rzeczywistości
Praktyka algorytmów przebudzenia i podświetlenia kadru pozwala odzyskać kontrolę nad własnym życiem. Dzięki niej:
- Wyrywasz się z automatycznych reakcji.
- Uczysz się świadomie kierować swoją energią.
- Tworzysz rzeczywistość w zgodzie z własnymi intencjami.
Pamiętaj: „Widzę siebie i widzę rzeczywistość” – to zdanie może stać się Twoją kotwicą do przebudzenia i kreowania nowego, świadomego życia. 🌿
ściskam Cię mocno
Dominika